Stewia (Stevia rebaudiana ) to roślina, trochę przypominająca pokrzywę,o dużym potencjale. W Paragwaju stosowanie ekstraktów z jej liści było praktykowane przez ludność tubylczą jeszcze przed kolonizacją hiszpańską. Znali ją i używali Indianie Guarani i Mato Grosso. Nazywali ją „Kaa-Hee”, co w ich języku oznacza miodowy liść. Słodzili nią potrawy i napoje, żuli liście, a także stosowali jako lekarstwo. Słodki smak stewia zawdzięcza glikozydom stewiolowym, które mogą stanowić ponad 10% masy suchego liścia.
Zastosowanie stewii w przemyśle spożywczym na szeroką skalę zapoczątkowali Japończycy w latach 70 XX wieku. Obecnie, stosowanie Stevia rebaudiana jest dopuszczone w wielu krajach, w tym w Japonii, Chinach, Tajlandii, Izraelu, Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii, Brazylii oraz w Ameryce Środkowej. Stewia została zaakceptowana również przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA), początkowo jako suplement diety, a od 2008 r. także jako dodatek do napojów.
W Unii Europejskiej Stewia nie została jeszcze dopuszczona do użytku jako słodzik w żywności.
10 marca 2010 ANS (The Panel on food additives and nutrient sources added to food) opublikował opinię naukową o bezpieczeństwie glikozydów stewiolowych, przygotowaną na prośbę Komisji Europejskiej. Badania pokazały, że substancje te nie są rakotwórcze ani nie wiążą się z innymi negatywnymi efektami. Jednocześnie ustalono dopuszczalne dzienne spożycie ADI 4 mg na kilogram masy ciała.
Badania
Liczne badania medyczne nad stewiozydami dowiodły, iż substancje te wpływają korzystnie na stan zdrowia.
Stewiozydy są w układzie pokarmowym człowieka w całości metabolizowane przez mikroflorę jelitową do stewiolu, nie dostarczając przy tym kalorii. Nie podnoszą poziomu glukozy we krwi. Mogą być więc zalecane diabetykom oraz osobom z nadwagą, którzy powinni unikać sacharozy. Zaletą stewiozydów jest ograniczanie próchnicy zębów powodowanej przez Streptococcus mutans. Wykazano również pewne właściwości stewiozydów w obniżaniu ciśnienia tętniczego krwi.
Wspomaga utratę nadwagi przez redukowanie apetytu na potrawy tłuste, a przede wszystkim na słodycze. W przeciwieństwie do cukru nie powoduje procesów fermentacyjnych w jelitach.
Zastosowanie
Najprostszym sposobem użycia stewii jest dodawanie zmielonych, suszonych lub świeżych liści do potraw podczas ich przygotowywania (jedną łyżeczką suszu osłodzimy 1 litr herbaty). Można ją z powodzeniem stosować do gotowania i wypiekania ciast (2 łyżeczki sproszkowanych liści odpowiadają 1 szklance cukru).Do słodzenia niektórych owoców jak np. truskawki, agrest, czy porzeczki używamy suszonej stewii bardzo drobno zmielonej W przypadku domowego robienia soków za pomocą sokownika najlepiej jest zagotować owoce z dodaną stewią w postaci zmielonej.
Indiankom Guarani znane są jej walory kosmetyczne: maseczki i okłady ze sproszkowanych liści ujędrniają cerę, poprawiają jej koloryt, wygładzają zmarszczki, szczególnie w okolicach oczu.
żródło:
www.poradynazdrowie.manpol.plM. Bedlińska, A. Grochowska, J. Kuna, E. Nizioł, A. Borzęcki STEWIOZYDY – NATURALNE SUBSTANCJE SŁODZĄCE. ASPEKTY ZDROWOTNE, SYTUACJA PRAWNA W POLSCE I NA ŚWIECIE.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz