Czy wiesz,że:
- 2 szklanki soku ze świeżej kapusty białej lub czerwonej dziennie i... żegnajcie wrzody żołądka czy dwunastnicy.
- Pół miseczki brokułów dziennie może pomóc w ustrzeżeniu się przed różnymi nowotworami, zwłaszcza jelita grubego.
- Pół miseczki jarmużu dziennie może pomóc w profilaktyce raka. Byli palacze powinni zajadac się jarmużem, może to ustrzec ich przed zachorowaniem w przyszłości na raka płuc, nawet po wielu latach od rzucenia palenia.
- Spożywanie regularnie kapusty i kalafiora obniża znacząco ryzyko zachorowania na raka jelita grubego, zapobiega owrzodzeniom trawiennym oraz polipom jelita grubego( skuteczna ochrona przeciw nitrozaminom, pobudza układ odpornościowy, wymiata z jelit bakterie i wirusy, działa korzystnie na procesy odnowy i wzrostu nabłonka jelit ).
Indolo-3-karbinol (I3C) jest produktem rozpadu glukozynolanu glukobr-azycyny, zwanego także indolo3-glukozynolanem. Glukozynolany to tioglukozydy N-hydroksysiarczanów, wystepujące głównie w roślinach rodziny Krzyżowe (Brassica-ceae), takich jak: kapusta, brokuły, bruksel-ka,kalafior, jarmuż. Dominującym związkiem w tej grupie jest indologlu-kobrazycyna, która ulega przekształceniu do pochodnych indolu (w tym I3C) przy udziale endogennych enzymów,szczególnie myrozynazy (tioglukozydoglukohydrolaza) w odpowiedzi na uszkodzenia komórek zachodzące podczas obróbki (cięcia, miażdzenia lub żucia, trawienia w jelitach jak i podczas gotowania).
Opublikowane wyniki dotyczace zawartości glukozynolanów w roślinach krzyżowych pochodzą z pomiarów pośrednich, w tym głównie stężenia jonów tiocyjanianowych, przy założeniu, że jest to główna korelacja. Jedna główka kapusty zawiera w przybliżeniu 1200 mg I3C [Bell MC,2000].
I3C jest związkiem nieaktywnym biologicznie. W środowisku kwaśnym, np. w kwasie żołądkowym, I3C tworzy produkty kondensacji, linearne i cykliczne dimery, trimery i tetramery oraz związki heterocykliczne takie jak indolokarbazole, [Bradfield i wsp., 1991; Kwon i wsp.,1994; Jongen, 1996] które są aktywnymi metabolitami.
Wpływ na metabolizm estradiolu
Głównymi metabolitami 17b-estradiolu są: 16b-hydroksyestron i 2-hydroksyestron oraz w niewielkim stopniu 4-hydroksy-estron. 16a-hydroksyestron wykazuje właściwosci genotoksyczne i kancerogenne [Telang i wsp., 1992]. Z drugiej strony metabolit 2-hydroksyestron wykazuje działanie modulujace na receptory estrogenowe – wykazuje właściwosci antyestrogenne, mimo że posiada pewna aktywnośc estrogenną [Schneider i wsp. 1984]. Stwierdzono, że I3C zmienia
profil metabolizmu 17-b-estradiolu, w wyniku czego zwieksza sie synteza 2-hydroksyestronu, co interpretuje sie jako czynnik o możliwym efekcie ochronnym [Yuan i wsp., 1999].
Wpływ na rozwój gruczolaków sluzówki macicy.
Badano efekt inhibitorowy I3C na rozwój spontanicznych gruczolaków sluzówki macicy u samic szczurów, gatunku Donryu z wysoka czestotliwoscia wystepowania nowotworu sluzówki macicy. Szczury były karmione 0, 200, 500 i 1000 ppm I3C w diecie przez 660 dni. Po zakończeniu badan zaobserwowano zależny od podawanej dawki I3C zmniejszenie gruczolaków macicy. Naukowcy spekuluja, że efekt chemoochronny moze byc spowodowany 2-hydroksylacja estradiolu [Kojima i wsp., 1994]
Inne efekty biologiczne
Odnotowano dwa ważne aspekty działanie antynowotworowego I3C i/lub produktówpochodnych I3C:
- zahamowanie wiązania kowalencyjnego czynników rakotwórczych do zasad DNA,szczególnie do guaniny lub adeniny, a zatem zahamowania tworzenia sie adduktów DNA w docelowej tkance tworzącej guzy;
- zmiana metabolizmu czynnika rakotwórczego poprzez wywołanie różnych mieszanych funkcji enzymatycznych systemów utleniających, takich jak: S-transferaza glutationowa i hydrataza epoksydowa.
I3C jest jednym z 90 potencjalnych srodków chemoprofilaktycznych, które były badane pod kątem:
- inhibicji działania kinazy tyrozynowej w ludzkich komórkach leukemii wywołanej 12-Otetradekanoiloforbolu-13-octanu (TPA);
- inhibicji działania dekarboksylazy ornityniwej (ODC) w komórkach nabłonka tchawicy u szczura wywołanej TPA;
- inhibicji polimerazy poli(ADP-rybosy) (PADPR) w ludzkich fibroblastach;
- inhibicji wiazania benzo(a)piren-DNA w ludzkich komórkach nabłonka oskrzeli;
- wywołania redukcji glutationu (GSH) w szczurzych komórkach watroby;
- inhibicji tworzenia wolnych rodników w ludzkich fibroblastach lub ludzkich komórkach leukemii wywołanej TPA. I3C jest jednym z 8 na 90 związków, który spełnił wszystkie te warunki [Sharma i wsp., 1994].
Uważa się, że I3C może wykazywac działanie zapobiegające powstawaniu nowotworów[Hendler i wsp., 2001].
Farmakokinetyka
Procesy aktywacji i3c i rozmieszczenie metabolitów Indolo-3-karbinol ulga kondensacji do kilku oligomerycznych produktów, które najprawdopodobniej głównie odpowiedzialne sa za efekt biologiczny indolo-3-karbinolu.Kondensacja zachodzi po spożyciu w srodowisku kwasnym [Christensen i wsp., 1996].Stwierdzono w badaniach in vitro, że w srodowisku o pH 1,3 – 5,4, w czasie 4 – 60 min. tworzy się przynajmniej 15 produktów kondensacji [DeKruif i wsp., 1991]. Głównymi produktami sa:
3,3’-diindolilometan (DIM) oraz dwa trimery: 5,6,11,12,12,18-heksahydrocyklonona[1,2-b:4,5-b’’:7,8-b’’]triindol (CTI) i 2,3-bis[3-indolilometyl]indol (BII).Tworzenie sie oligomerów jest silnie zalezne od pH. Przy pH poniżej 3 wszystkie trzy oligomery tworzyły sie w przybliżeniu w r ównych ilosciach. Inkubacja przy pH powyżej 3 powodowała tworzenie sie dużej ilosci DIM i BII. Przy pH powyżej 4,5 nie wykryto CTI [DeKruif i wsp., 1991].
Metaboliczne losy I3C zastały ustalone na podstawie badan in vitro.
Wyizolowano i zidentyfikowano metabolity I3C powstałe podczas inkubacji watroby szczurzej i watroby z embrionów kurczat z preparatem enzymatycznym. W pierwszym etapie powstaje intermediat,indolo-3-karboksyaldehyd (I3AD). Nastepnie powstaja 5-hydroksyindolokarboksyaldehyd (5-OH-I3AD) oraz kwas karboksylowy (ICOOH) [Jongen 1996].
I3C w diecie nie jest stabilny i rozkłada sie bardzo szybko. W temperaturze pokojowej steżenie związku w pożywieniu spada do 70% (0 dni), 42% (4 dni) i 34% (7 dni). I3C jest bardzo niestabilny w wodzie i w przeciagu 24 godzin jest niewykrywalny; wiekszosc I3C przekształca się do DIM.
Farmakokinetyka indol-3-karbinolu u ludzi nie jest jeszcze dokładnie poznana. W warunkach in vitro i u zwierzat doświadczalnych I3C przekształcany jest przez w srodowisku kwasu żoładkowego do DIM i ICZ, które następnie absorbowane sa z przewodu pokarmowego.Zarówno stopien absorpcji I3C, DIM i ICZ, jak i ich rozmieszczenie, metabolizm oraz wydalanie są obecnie badane.
Opublikowane wyniki dotyczace zawartości glukozynolanów w roślinach krzyżowych pochodzą z pomiarów pośrednich, w tym głównie stężenia jonów tiocyjanianowych, przy założeniu, że jest to główna korelacja. Jedna główka kapusty zawiera w przybliżeniu 1200 mg I3C [Bell MC,2000].
I3C jest związkiem nieaktywnym biologicznie. W środowisku kwaśnym, np. w kwasie żołądkowym, I3C tworzy produkty kondensacji, linearne i cykliczne dimery, trimery i tetramery oraz związki heterocykliczne takie jak indolokarbazole, [Bradfield i wsp., 1991; Kwon i wsp.,1994; Jongen, 1996] które są aktywnymi metabolitami.
Wpływ na metabolizm estradiolu
Głównymi metabolitami 17b-estradiolu są: 16b-hydroksyestron i 2-hydroksyestron oraz w niewielkim stopniu 4-hydroksy-estron. 16a-hydroksyestron wykazuje właściwosci genotoksyczne i kancerogenne [Telang i wsp., 1992]. Z drugiej strony metabolit 2-hydroksyestron wykazuje działanie modulujace na receptory estrogenowe – wykazuje właściwosci antyestrogenne, mimo że posiada pewna aktywnośc estrogenną [Schneider i wsp. 1984]. Stwierdzono, że I3C zmienia
profil metabolizmu 17-b-estradiolu, w wyniku czego zwieksza sie synteza 2-hydroksyestronu, co interpretuje sie jako czynnik o możliwym efekcie ochronnym [Yuan i wsp., 1999].
Wpływ na rozwój gruczolaków sluzówki macicy.
Badano efekt inhibitorowy I3C na rozwój spontanicznych gruczolaków sluzówki macicy u samic szczurów, gatunku Donryu z wysoka czestotliwoscia wystepowania nowotworu sluzówki macicy. Szczury były karmione 0, 200, 500 i 1000 ppm I3C w diecie przez 660 dni. Po zakończeniu badan zaobserwowano zależny od podawanej dawki I3C zmniejszenie gruczolaków macicy. Naukowcy spekuluja, że efekt chemoochronny moze byc spowodowany 2-hydroksylacja estradiolu [Kojima i wsp., 1994]
Inne efekty biologiczne
Odnotowano dwa ważne aspekty działanie antynowotworowego I3C i/lub produktówpochodnych I3C:
- zahamowanie wiązania kowalencyjnego czynników rakotwórczych do zasad DNA,szczególnie do guaniny lub adeniny, a zatem zahamowania tworzenia sie adduktów DNA w docelowej tkance tworzącej guzy;
- zmiana metabolizmu czynnika rakotwórczego poprzez wywołanie różnych mieszanych funkcji enzymatycznych systemów utleniających, takich jak: S-transferaza glutationowa i hydrataza epoksydowa.
I3C jest jednym z 90 potencjalnych srodków chemoprofilaktycznych, które były badane pod kątem:
- inhibicji działania kinazy tyrozynowej w ludzkich komórkach leukemii wywołanej 12-Otetradekanoiloforbolu-13-octanu (TPA);
- inhibicji działania dekarboksylazy ornityniwej (ODC) w komórkach nabłonka tchawicy u szczura wywołanej TPA;
- inhibicji polimerazy poli(ADP-rybosy) (PADPR) w ludzkich fibroblastach;
- inhibicji wiazania benzo(a)piren-DNA w ludzkich komórkach nabłonka oskrzeli;
- wywołania redukcji glutationu (GSH) w szczurzych komórkach watroby;
- inhibicji tworzenia wolnych rodników w ludzkich fibroblastach lub ludzkich komórkach leukemii wywołanej TPA. I3C jest jednym z 8 na 90 związków, który spełnił wszystkie te warunki [Sharma i wsp., 1994].
Uważa się, że I3C może wykazywac działanie zapobiegające powstawaniu nowotworów[Hendler i wsp., 2001].
Farmakokinetyka
Procesy aktywacji i3c i rozmieszczenie metabolitów Indolo-3-karbinol ulga kondensacji do kilku oligomerycznych produktów, które najprawdopodobniej głównie odpowiedzialne sa za efekt biologiczny indolo-3-karbinolu.Kondensacja zachodzi po spożyciu w srodowisku kwasnym [Christensen i wsp., 1996].Stwierdzono w badaniach in vitro, że w srodowisku o pH 1,3 – 5,4, w czasie 4 – 60 min. tworzy się przynajmniej 15 produktów kondensacji [DeKruif i wsp., 1991]. Głównymi produktami sa:
3,3’-diindolilometan (DIM) oraz dwa trimery: 5,6,11,12,12,18-heksahydrocyklonona[1,2-b:4,5-b’’:7,8-b’’]triindol (CTI) i 2,3-bis[3-indolilometyl]indol (BII).Tworzenie sie oligomerów jest silnie zalezne od pH. Przy pH poniżej 3 wszystkie trzy oligomery tworzyły sie w przybliżeniu w r ównych ilosciach. Inkubacja przy pH powyżej 3 powodowała tworzenie sie dużej ilosci DIM i BII. Przy pH powyżej 4,5 nie wykryto CTI [DeKruif i wsp., 1991].
Metaboliczne losy I3C zastały ustalone na podstawie badan in vitro.
Wyizolowano i zidentyfikowano metabolity I3C powstałe podczas inkubacji watroby szczurzej i watroby z embrionów kurczat z preparatem enzymatycznym. W pierwszym etapie powstaje intermediat,indolo-3-karboksyaldehyd (I3AD). Nastepnie powstaja 5-hydroksyindolokarboksyaldehyd (5-OH-I3AD) oraz kwas karboksylowy (ICOOH) [Jongen 1996].
I3C w diecie nie jest stabilny i rozkłada sie bardzo szybko. W temperaturze pokojowej steżenie związku w pożywieniu spada do 70% (0 dni), 42% (4 dni) i 34% (7 dni). I3C jest bardzo niestabilny w wodzie i w przeciagu 24 godzin jest niewykrywalny; wiekszosc I3C przekształca się do DIM.
Farmakokinetyka indol-3-karbinolu u ludzi nie jest jeszcze dokładnie poznana. W warunkach in vitro i u zwierzat doświadczalnych I3C przekształcany jest przez w srodowisku kwasu żoładkowego do DIM i ICZ, które następnie absorbowane sa z przewodu pokarmowego.Zarówno stopien absorpcji I3C, DIM i ICZ, jak i ich rozmieszczenie, metabolizm oraz wydalanie są obecnie badane.
Może byc użyteczny w hamowaniu powstawania brodawczakowatości wywoływanych wirusem HPV(Human Papilloma Virus). Twierdzenia jakoby związek ten miał wpływ na procesy nabudowywania mięśni nie mają podstaw naukowych [Hendler i wsp., 2001].
Skutecznosc w dysplazji szyjki macicy
W badaniu Bell i wsp., [Bell i wsp., 2000] podawano I3C w kapsułkach kobietom, u których wykryto dysplazje szyjki macicy. Podawane dawki I3C wynosiły 200 i 400 mg/dzien przez okres 12 tygodni. Zaobserwowano regresje dysplazji szyjki macicy w 50% u pacjentek, którym podawano 200 mg/dzien i 44% u pacjentek, którym podawano 400 mg/dzien. Wykazano
również niewielki wzrost poziomu 2-hydroksyestronu w stosunku do 16a-hydroksyestronu, który był zależny od dawki.
Skutecznosc w papilomatozie
Opublikowano wstepne rezultaty uzycia I3C w leczeniu nawrotowej oddechowej papilomatozy[Rosen CA i wsp., 1998]. Osiemnastu pacjentom podawano doustnie I3C przez minimum 8 miesiecy, a średnio przez 14,6 miesiecy. Badano zmiany w tempie przyrostu papilomy oraz porównano koniecznośc wykonania operacji przed leczeniem i po podaniu I3C. Wszyscy
pacjenci poddawani byli wideoendoskopii w celu udokumentowania lokalizacji i tempa wzrostu papilomy. U 33% badanych pacjentów (6 na 18) zaobserwowano przerwanie wzrostu papilomy,a stan pacjentów nie wymagał już operacji, w przeciwienstwie do ich stanu przed podawaniem I3C. U 33% pacjentów tempo wzrostu papilomy zmalało, a u 33% procent podawanie I3C nie wywołało żadnych zmian klinicznych. I3C wpływa na tempo hydroksylacji estradiolu, zmiana poziomu w moczu 2-hydroksy pochodnej i 16-hydroksy pochodnej estradiolu wywołana przez I3C jest dobrze powiązana zodpo-wiedzią kliniczną.
Wpływ na poziom metabolitów 17-b-estradiolu
Michnovicz [Michnovicz, 1998] badał czy dieta zawierajaca I3C wpływa na poziom 2-hydroksylacji estradiolu u otyłych kobiet. Badania polegały na podawaniu czystego I3C, 400 mg, przez dwa miesiace. W eksperymencie wzieło udział piec zdrowych kobiet z nadwaga, w wieku przedmenopauzalnym (35-47 lat), o indeksie masy ciała 27-53 kg/m2. Mierzono poziom dwóch metabolitów, 2-hydroksyestronu i estriolu w próbkach moczu, przed i po podaniu I3C. Poziom estrogenów w moczu, 2-hydroksyestronu/estriolu, znaczaco wzrósł u otyłych kobiet stosujacych I3C, odzwierciedlajac wywołanie 2-hydroksylacji. Wzrost 2-hydroksylacji estrogenu u otyłych kobiet, podobnie ja ma to miejsce u kobiet nieotyłych, spowodowany środkiem żywieniowym – I3C, sugeruje, że I3C może byc pomocny w redukcji ryzyka wystąpienia nowotworów zależnych od estrogenu.
Profilaktyka raka piersi
Przeprowadzono badania na kobietach z ryzykiem wystapienia nowotworu piersi wykonano badania określające skalę dawki. Podawano 50, 100, 200, 300 i 400 mg I3C przez 4 tygodnie,jako kontrole zastosowano grupę, której podawano placebo. W wyniku badan u dwóch pacjentek zaobserwowano nieznaczny wzrost aminotransferazy alaninowej (dawka nie sprecyzo-wana). Dawka 300 mg spowodowała wzrost poziomu 2-hydroksyestronu w stosunku 16a-hydroksyestronu w moczu [Wong i wsp., 1997].
Inne badania kliniczne
MUC1 jest duża transmembranowa glikoproteiną ulegajaca nadekspresji przez wiekszośc nowotworów. Wysoka ekspresja MUC1 jest zasocjowana z agresywnymi guzami, a antygen MUC1 jest wykorzystywany jako marker do monitorowania postępów choroby u pacjentów z nowotworem piersi. Wykazano, że I3C hamuje ekspresje genu MUC1 w komórkach nowotworu piersi, inhibicja następuje zarówno na poziomie mRNA jaki i białka, zależnie o dawki i czasu podawania [Lee, 2004].I3C hamuje wzrost komórek nowotworu prostaty LNCaP, zależnie od dawki, przez zablokowanie cyklu komórkowego G1.I3C selektywnie hamuje ekspresje białka CDH6 oraz silnie stymuluje produkcje inhibitora p16 CDK [Zhang, 2003].
Przeciwwskazania
Indolo-3-karbinolu nie powinny przyjmowac osoby, które wykazuja nadwrażliwosc na jakiekolwiek produkty zawierajace I3C [Hendler i wsp., 2001].
Srodki ostrozności
Kobiety ciężarne i karmiące powinny unikac dodatków I3C do czasu przeprowadzenia bardziej szczegółowych badań [Hendler i wsp., 2001].
Interakcje
Przekształcenie I3C do aktywnych metabolitów wymaga niskich wartosci pH soku żoładkowego.Jednoczesne przyjmowanie srodków przeciw nadkwasocie, antagonistów receptorów H2 czy inhibitorów pompy protonowej może spowodowac obniżenie lub zanik aktywnosci. Jak dotychczas nie ma dostatecznych dowodów na to czy sam I3C wykazuje aktywnosc przeciwnowotworowa jesli nie zostanie przekształcony do DIM (diindolometan) i ICZ(indolo(3,2,b)karbazol) [Hendler i wsp., 2001].
Dawkowanie
Dawkowanie w postaci suplementów, w których I3C wystepuje samodzielnie lub w postaci kombinacji z innymi substan-cjami, wynosi 200-800mg/dobe [Hendler i wsp., 2001].
http://www.kenayag.pl/_var/files/17-Opinia%20eksperta.pdfAutor: Doc. dr hab. n. med. Przemysław M. Mrozikiewicz, czerwiec 2005
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz